Ook op oudere leeftijd kan logopedische behandeling nodig zijn.
Denk hierbij aan:

  • afasie
  • spraakproblemen
  • slechthorendheid/moeite met spraakverstaan
  • stemproblemen
  • eet-/drinkproblemen na een beroerte
  • hyperventilatie
  • bij problemen met de stemgeving, het eten en drinken en de ademhaling
  • chronische hoestklachten
  • communicatieproblemen bij dementie en afasie

Meer informatie over deze en andere aandoeningen kunt u lezen op www.logopedie.nl.

Afasie

Afasie is een taalstoornis die ontstaat door hersenletsel. Dit hersenletsel wordt meestal veroorzaakt door een beroerte (CVA), maar kan ook ontstaan door een hersentumor, een ongeval of een andere aandoening in de hersenen. Mensen met een afasie hebben problemen met het begrijpen van gesproken taal en of/het spreken, het lezen en het schrijven.
De logopedist geeft voorlichting en adviezen aan familie en omgeving.
Soms worden er oefeningen gedaan om het begrijpen, spreken, lezen en schrijven te verbeteren. Ook wordt de patiënt en de directe omgeving geleerd hoe zij op een andere manier dan vroeger met elkaar kunnen communiceren.

Voor meer informatie zie www.afasie.nl.

Slikstoornissen

Na hersenletsel (bijvoorbeeld CVA, ongeval, tumor), een aandoening van het zenuwstelsel (bijvoorbeeld Parkinson, ALS) of na een operatie in het hoofd- en halsgebied kunnen stoornissen in het slikproces ontstaan. Daarbij loopt bijvoorbeeld speeksel of voeding uit de mond, of het voedsel blijft in de mond plakken. Ook kan vocht of voedsel teruggegeven worden via de neus, of een voedselbrok blijft in de keel hangen en kan niet goed worden doorgeslikt. Er kan ook vocht of voedsel in de luchtpijp komen; meestal gaat dit gepaard met hevig hoesten en benauwdheid.
De logopedist spoort met een slikonderzoek de oorzaak van de slikstoornis op en stelt vast in welke fase van het slikproces de stoornis plaatsvindt.
Gedurende de behandeling verbetert de logopedist de verschillende bewegingen in het slikproces; oefeningen voor tong, lippen en gehemelte zijn hiervoor beschikbaar. Ook het slikken zelf wordt getraind. Hierbij wordt advies gegeven over bijvoorbeeld de samenstelling van het voedsel, de manier waarop het wordt aangeboden of toegediend, de beste houding waarin geslikt kan worden.
Voor meer informatie zie www.dysfagie.nl.